پرستار ویژه کیست؟
پرستاری مراقبت ویژه یک تخصصی درون
پرستاری است که بطور تخصصی به تهدید ها ومشکلات بیماران پاسخ می دهد. تخصص
پرستاری ویژه، یک تخصص و یک مدرک است که بطور واقع به بیماران بحرانی و
حانواده هایش نظارت دارند.
بیماران بحرانی به بیمارانی گفته می شود
زندگی های آنها تحت تاثیر قرار می گیرد. وضعیت بیماری آنها بسیار غیر
پایدار است و بسیار پیچیده است، بنابراین باید مراقبت بطور حرفه ای برای
آها انجام شود.
بر اساس آماری که در سال 2004 از موسسه ی سرویس های
بهداشتی و خدماتی آمریکا بدست آمده است، 503124 پرستار ویژه در آمریکا وجود
دارد. پرستاران مراقبت ویژه بطور کل 37% کل تعداد پرستاران شاغل در سیستم
بیمارستانی را بخود اختصاص دادند.
بر اساس آماری که ثبت شده است، 56.2%
از همه ی پرستارانی که در بیمارستان ها بکار مشغول هستند و در بخش های
مراقبت ویژه مشغول هستند در واخد های ICU، PICU، NICU، CCU، آزمایشگاه های
کاتتر های قلبی، بخش های تله متری، بخش های اورژانس، و اتاق ریکاوری
مشغولند. اضافه بر آن، کار پرستاران مراقبت ویژه در مراقبت سلامت در منزل،
مدیریت سازمان ها و ارگان های مراقبتی و بهداشتی، پرستاری مدرسه، مراکز
جراحی سر پایی و کلینیک ها نبز می باشد.
پرستاران مراقبت ویژه در
ارزیابی مسایل بیماران، درمان های بحرانی بیماران، تدابیر پرستاری و مراقبت
های پرستاری برای بیماران می پردازد. پرستاران مراقبت ویژه، محیطی را برای
بیمار و خانواده ی بیمار فراهم می کند که بهبودی و مراقبت بیمار به بهترین
وجه صورت گیرد و این کار و تنها با استفاده از دانش و تخصص این افراد
تحصیل کرده و توانمند امکان پذیر است.
در این نقش، پرستار مراقبت ویژه باید:
• حمایت از بیمار
• مداخله، زمانی که برای بیمار مفید است صورت گیرد
• احترام به ارزش ها و عقاید های بیمار
• آموزش بیمار و حمایت از بیمار برای تصمیم گیری مناسب
• حمایت از تصمیم گیری های بیمار و انتقال آن در طی مراقبت پرستاری
• درمان بمیارانی که توانایی صحبت ندارند و باید برای این بیماران سریع ترینئ اقدامات صورت گیرد.
• نظارت بر کیفیت زندگی بیماران
تخصص پرستار ویژه بسیار گسترده است.
این پرستار نقش های بسیاری را از جمله، پزشکان، مربی های پرستاری، محققین
پرستاری، مدیریت پرستاری را می تواند بر عهده بگیرد. پرستار ویژه برای
بیمارانی که نسبت به قبل حالشان بدتر شده است می باشد. مدیریت مراقبت در
زمان بحرانی از دیگر نقش های پرستار ویژه است. در پرستاری ویژه دو نوع
تخصص CNS و ACNP وجود دارد. CNS یک تخصص است که کارش مراقبت ویژه در موارد
خاص است وکار آنها، تشخیص، تدبیر، مدیریت مشکلات بحرانی و بحران مراقبت
بیمار و خانواده هایشان هست. آنها بطور مستقیم به روی ارزیابی ، تشخیص،
برنامه ریزی، تجویز دارو و درمان های غیر دارویی می پردازند. ACNP یک تخصص
دیگر در این فیلد می باشد که به تصمیم گیری بالینی در مراقبت های پیشرفته
می پردازد.
بدلیل وجود بیمار های بسیار زیاد و صدمات بسیار زیاد در
بیماران به مفهوم پرستاری ویژه دست پیدا کردیم. برای اینکه مراقبت برای
بیمار بطور مناسب صورت گیرد باید دانش و مهارت تخصص یافته ای وجود داشته
باشد.
پرستاری مراقبت های ویژه در آینده به پرستاری و مراقبت در منزل
برای بیماران سخت بجای اینکه در بیمارستان مراقبت شوند با پیشرفت علم وارد
می شود.
